Fatsa Söz Gazetesi / Fatsa'dan Güncel ve Özgün Haberler

“İSMET BEŞİKÇİYİ UNUTMAYIN”

“İSMET BEŞİKÇİYİ UNUTMAYIN”
Haluk Ekiz( halukekiz@gmail.com )
16 Ağustos 2022 - 11:57

“Bir zamanlar köylerde bir iki tane özel arabanın ve Köy minibüslerinin olduğu yıllara gidelim.
Hafta günü yani Pazartesi günü şehire inilir alışverişler yapılıp aynı minibüsle akşam köye geri dönüldüğü zamanlar .
Bazı köylerde bırakın minibüsü özel araba yoktu.
Gurbete gidecek olanlar genelde Pazartesi gününe plan yapar yorgan yastık bir naylona sarılır ve minibüsün tavan üstündeki demir bagaja yüklenirdi.
Minibüste kalın naylon veya teliz çuvala depili eşya varsa köyden birinin gurbete gittiği anlaşılırdı.
Eskiden Otogarın adına “Garajlar” denirdı.
Gurbete gidenler şoföre;
– – Garajlardan dönüp beni bırakacan ha!
– – Hayırdır, yolculuk nereye?
Yolculuk genelde İstanbul ve Ankara ağırlıklı olur nadiren İzmir ve diğer şehirlere gidilirdi.
İstanbul için bırakın gideni, hiç gitmemiş olanların bile ezberlediği iki yer vardı. Topkapı ve Harem.
Avrupa yakası için Otobüsler Topkapı, Anadolu yakası için de Hareme uğrarlardı.
Bir zamanlar Fatsadan yurdun dört bir yanına otobüs seferleri vardı. FATSALILAR ve ÖZ FATSALILAR
O yıllar tüm Türkiyede marka olmuş yolcu firmalarıydı.
Fatsa dışından bile yolcu olur ve gidilecek şehirler için,
– – Bileti FATSALILAR yazıhanesinden alın oraya sadece onlar gider! denilirdi.
Fatsalılar Otobüs İşletmeleri bir zamanlar ilçemizin marka değerine büyük katkı yapmışlardır.
Bu değerin içinde kuşkusuz en büyük pay, kolay kolay kaza yapmamış otobüsler ve bu otobüslerin gece gündüz yol tecrübesi olan KAPTANLARI idi.
Fatsa Otogarında Fatsa, Çevre ilçeler ve köylerine yıllarca hizmeti ve emeği geçmiş otobüs şoförlerimiz vardır.
Bunlardan en önemlilerinden biri de İSMET BEŞİKÇİ dir.
Beşikço, Beşikçi İsmet ve İsmet Beşikçi diye anılan ve anons edilen İsmet amca Bolaman Kavraz köyündendir. Hayatını Otobüscülük mesleğine adamıştır.
Bir araba sesi duyduğumuzda köyde bizler, oyun oynuyorsak ya da bahçedeysek koşarak yol kıyısına gelir ve geçen arabayı seyre dalardık.
Herkeste bırakın arabayı, atın eşeğin olmadığı dönemlerde, bazen İsmet amca, 302 Mercedes otobüsle taşlı köy yolundan evine gider ve bizler fısır fısır ederek yaylanan arabanın, kulağa hoş gelen ve anlam veremediğimiz bu sesin amortisör sesi olduğunu yıllar sonra anlayacaktık.
İsmet Beşikçi, direksiyonda bembeyaz ütülü gömleği ve lacivert kıravatıyla babama korna çalarak selam verir geçerdi.
Garajlara gidenler, ücreti bir yana BEŞİKÇİOĞLU İSMET ile yolculuk yapmak için ısrarla onu arar ve onun otobüsünden bilet almak isterdi. Çünkü İsmet amca sadece bir şoför değildi.
Onunla yolculuk yapanlar çok iyi bilir,
Kaç numaralı koltuk yolcusu olduğunu not alır, otobüs hareket edip Samsunu geçince MUAVİN yanına gelir,
– – Abi, KAPTAN seni öne çağırıyor diyerek yolcuyu alır ve en önde HOSTES koltuğuna oturturdu.
Hostes koltuğuna oturan kişi, 1-2 ve 3-4 numaradaki yolculara şöyle geri dönüp öylesine bir bakar ve İsmet amcanın muavine hazırlattığı kahveyi kendini ayrıcalıklı hissederek yudumlardı.
Bir müddet sohbet edilir ve artık yolcuların uyku saati geldiğinden İsmet amca misafiri uyuması için kaldırıp koltuğuna gönderirdi.
Muavin yine ara sıra gelir, çay ve su ihtiyacı sorar ve kendinizi İstanbula ininceye kadar ayrıcalıklı hissederdiniz.
Yemek molasında, kaptanlara ayrılan yere servis açtırır yolcuyu muavine buldurur ve birlikte yemek yerlerdi.
Gelinini, Kızını, Eşini İstanbula gönderenler İsmet Beşikçiye emanet ederdi.
İsmet amca da yolculuk bitene kadar alarm olur ve kendisine duyulan bu güveni layıkıyla hak ederdi.
Bayramlar ve Fındık dönüşlerinde, koltuklar dolu olmasına rağmen, arka beşlide, muavin yerinde, hostes koltuğunda hatta koridorda götürürüm yine bırakmam diyerek taşıdığı çok yolcu vardır.
Yöre insanına, yolculara ve Otobüs hizmetlerine büyük emeği geçen İsmet amca emekli olunca, yılların verdiği tatlı yorgunluktan olsa gerek köyüne çekilerek mütevazi bir yaşam sürdü.
Kendisi gibi cefakar, vefakar ve yıllara meydan okuyan yeşil bir WILLYS cip aldı.
Tıpkı eskiden yaptığı gibi,yollarda rast geldiği el kaldıran, kaldırmayan tanıdık ya da değil, insanları SIRF İYİLİK OLSUN diye cipine aldı şehire götürdü. Şehirden köye getirdi ve hiç bir ücret almadı.
Paraya öncelik verenlerden değildi. Bol bol dua aldı, hatır biriktirdi ve ömrünün sonuna kadar saygınlık görerek yaşadı.
2015 yılı Aralık ayında İsmet amcayı ebediyete uğurladık. Yeri dolmayacak büyüklerimizdendi.
Allah kendisine ve tüm ölenlerimize rahmet eylesin.
Herkese Selam,
Herkese Saygı.”

HABER HAKKINDA GÖRÜŞ BELİRT
Yorum Yok

YASAL UYARI! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, pornografik, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen kişiye aittir.
KÖŞE YAZARLARI

Copyright © 2020 / Fatsa Söz Gazetesi / Tüm hakları saklıdır.