“Merhaba değerli okurlar uzun zamandır yazmıyorum. Sanırım yoruldum mesleğim gereği değil ruhen bir yorgunluk. Ben 28 yaşına büyük hayallerle gelmiş ve o hayalleri içimde bir güç gibi tutan biriydim. Benim hayallerim mal, mülk değildi.

Benim hayallerim sevginin, saygının hükmettiği bir dünya benim hayallerim Söz, yetki, karar iktidar halka diyen bir düzendi. Benim hayallerim de siyasetci ile halk arasında hiçbir fark yoktu. Halk ister siyasetçi yapardı. Ama yıllardır görüyorum ki çok fark var!

Dünya benim hayallerimden çok farklı ana muhalefette adalet koşusu diye yola çıkanlar değişim diyenler bile 5 dönem koltuk sahibi olanlar. Değişimi bir kişiye özel kılan bir muhalefet anlayışı, halkı unutmuş seçim derdinde koltuk savaşı açan bir iktidar. Dünya da kanlı savaşlar. Yetmezmiş gibi bunu reklam için kullanan siyasetçiler birisi 24 saat verip racon keser diğeri bedelli askerlik yapıp mehmetçik orada savaşmalı diyen siyasetçiler. Ülke ve dünya sorunlarına çözüm değil de nasıl rant sağlarım diye bakan siyasetçiler. Bunların hepsini kendine dert eden hepsi ile aynı anda savaşmaya çalışan siyaset sahnelerinde küçük, yüreklerde büyük Devrimciler. Büyük hayallerle yürüyen çok güzel rüyalar gören bizler…

Ben 28 yaşında kafamı her yastığa koyduğumda çocuk gibi hayaller kurup eşitlik, adalet, onur, şeref, gibi kavramlar taşıyan bir ülke düşlerim. Sevdiğim kadınla sonsuz aşk dilerim. Bu hayaller beni genç yaşta siyasete soktu. Bu hayallerin verdiği güçle derneklerde başkanlık, yöneticilik kazandım bu hayallerle Milletvekili adaylığı yaptım, bu hayallerle köşe yazarı oldum. Bu güne kadar yazdığım her yazıda bu hayallerin peşinden gelen öfke ile karışık ülke gerçekleriydi aslında. Sürekli siyaseti takip etme, gerçekleri araştırma ve hayallerimle sentezleşmiş bir köşe yazısı. Ben bir partiye bir kuruma bağlı yazmadım. Tarihin gerçekleri, hayallerim ve vicdanımla yazdım.

Bilmiyorum yazamıyorum artık azalıyor hayallerim, gücüm bitiyor sanırım. Yorgunluk, hayal kırıklıkları, karşılıksız aşk, yaşam mücadelesi bunlar yük gibi bindi sırtıma o yüzden kenera çekildim. Mesleğime konsantre olmaya çalıştım. Dizlerimin üstüne çöktüm ama daha pes etmedim bir gün çok daha güçlü ve umutlu döneceğim…

Sessiz de kalsalar bu ülkede vicdanı hür siyasetciler var…

Sevgi ve saygılarımla…”