Okuma alışkanlığı olmayan veya okumayı sevmeyenlere bu işi sevdirmek için öncelikle Aziz Nesin’in kitaplarını önermek yerinde olur. Çünkü bir Aziz nesin öyküsü herkes tarafından hiç sıkılmadan ve keyifle okunabilmektedir.

Okula giden herkes yıllarca Atatürk hakkında bir şeyler okumuştur. Öyle ki anasının adı, babasının adı, mahalle mektebi, Şemsi Efendi okulu gibi bilgileri ister istemez öğrenmiştir. Ama birçok kişi bunları bir görev olarak öğrenmiş ya da öğrenmek zorunda kalmıştır.

Yılmaz Özdil’in geçtiğimiz yıl çıkan Mustafa Kemal adlı kitabının tanıtımını veya reklamını televizyon kanallarında çokça izlemiştim. Bugüne kadar okuduklarımızın bir tekrarı gibi olabilir diye düşünüyordum. Ancak o kadar farklı bir Atatürk kitabı ile karşılaştım ki anlatmaya kelimeler yetmiyor. Öncelikle Yılmaz Özdil’in üslubu ve etkili anlatışı kitaba apayrı bir özellik katmış. Çok geniş kapsamlı bir araştırma da bununla birleşince çok keyifle okunan bir kitap çıkmış ortaya. Daha önce hiçbir yerde okumadığınız olayları hayret ve hayranlıkla bu kitapta okuyorsunuz.

‘Ben okumayı sevmem’ diyenlerin bile keyifle okuyabileceği kitap işte budur…

Tüm dostlarınıza önerebilirsiniz.

Yabancıların bile, yirminci yüzyılın en büyük devlet adamı ünvanına layık gördükleri bir kişiyi değil de bir roman kahramanının yaşam öyküsünü okuyormuş gibi okusanız bile hayatınızda okuduğunuz en güzel roman olduğunu söylemekten kendinizi alamazsınız.
Bu bir reklam değil, yorumdur. Baskı sayısı bir milyonu aşmaya doğru yol alan bu kitabın satışından bize düşecek bir pay yoktur.

Bu Türkiye düşmanlığı değil midir

Sosyal medyada bir video paylaşım izliyoruz. Bayburt’un düşman işgalinden kurtuluşu için yapılan etkinlikte İstiklal Marşı okunuyor. Ancak aralarında vali ve üst rütbeli subayların da bulunduğu protokol koltuklarında kimse yerinden kıpırdamamış, oturdukları yerde sohbet ediyorlar.

Bu nasıl açıklanabilir acaba…

Bu bir siyasi duruş olamaz.

Bir devlete ve onun değerlerine saygısızlıktan başka bir şey değildir.

Peki de Türk ordusunun bir subayı, Türkiye Cumhuriyeti’nin bir valisi böyle bir davranış sergilemeyi hangi amaç veya umutla göze alabilir ki…

Demek ki sorgulanmak gibi bir korkuları yok da acaba takdir veya teşekkür gibi bir beklentileri olabilir mi…