Ağustosta hasatımız başlıyor. Bölgemizin temel ürünlerinden ve başlıca geçim kaynaklarından biri olan fındık hasatının bölgemize ve ülkemize hayırlı olmasını dilerim. Bir ay gibi kısa sürede tamamlanması gereken bu işin zahmetini ve yoğunluğunu anlatmaya sanırım gerek yok. Hasat işini aileler kendi çabalarıyla yapmaya çalışırlarsa da herkes bilir ki bu pek mümkün olmaz, dolayısıyla dışarıdan ek iş gücü gerekir. Bu maliyetli bir süreçtir ve müstahsil bu süreci, doğal olarak, en az maliyetle kapatmak ister. Bu nedenle hasat zamanı bölgemiz başka bölgelerden çok sayıda misafir ağırlar. Ben kendimi bildim bileli bu böyledir. İş biter helalleşilir ve herkes kendi yoluna gider. Burada dışarıdan gelen çalışan bu iş için zorunlu olarak geliyor gibi görünse de işin aslı öyle değildir; emeğinin karşılığını üç aşağı beş yukarı tam olarak alır, zorunluluk gereklilik olur.

Son birkaç yıldır iş dünyası ucuz iş gücü peşinde bir sömürü gerçekleştiriyor. Bunu da büyük bir keyifle yapıyor. İşin baş aktörleri de Suriyeli ve diğer ülkelerden gelen, örneğin Afganistan, insanlardan oluşuyor. Yaşamak ve hayatta kalabilmek için gereken en temel ihtiyaçlara dahi zorunlulukla ulaşabilen bu insanlar çok ucuz bir ücretle en zor işleri yapıyorlar. Durum böyle olunca da arz talep dengesi, çıkarlar çerçevesinde, iş veren lehinde oluşuyor. Zorunluluk bir sömürü biçimine dönüşüyor.

Artık bu gidişle ya da yakın zamanda fındık bahçelerimizde de Suriyeli ya da Afgan sığınmacılar da bahçelerimizde çalışmak isteyecek olmaları düşünmek yanlış olmaz. Eminim birçoğunuz böyle düşünmekte.

HEKESE SEVGİ VE SAYGI…