90’ların başında bir şehir ayaklandı ve yürüdü…

Süleyman Demirel başbakandı ve Ünye’de miting yapacaktı. Fısıltı gazetesi, Fatsalı lara, başbakanın, Ünye’ye il sözü ve plaka numarası verileceğini fısıldadi. Ortalik Karıştı…

12 Eylül ihtilalinden 10 yıl sonra, yine sokaklarda, Başbakan da yine Süleyman Demirel’di. Siyasi değildi ama,
İktidara olan tepki, bu sefer, anayolda yürüyerek gösteriliyordu. Cau Bella ve Tuna Nehri marslarını söyleyenler yan yana. Hatırlayan var mi o günleri.

O gün bir vizyon belirlenmişti. Belediye Başkanı da Mustafa Çamaş olduktan sonra, yapılan hizmetler, kaynak sorununa rağmen, bu vizyona uygun yapıldı.

Bir önceki yazımı tekrar okumanızı öneriyorum. Son donemde İbrahim Etem Kibar’la birlikte, bu yatırımlar tekrar değerlendi.

Şehrimizle alakalı hayallerimizi gerçekleştirebiliriz. Ancak, şahsi menfaatlerimizi bir kenara koyup, şehrimiz için hayal kurmalı ve projelendirmeliyiz. ilkokuldaki çocuğumuzdan, Emeklilerimize kadar 7 den 77 ye herkesin ortak olacağı bir vizyon etrafında kenetlenmeliyiz. Gücümüzün farkına varmak, mülki ve idari bütün yöneticilerimizle, Fatsa’da yaşayan her kesle birlikte hedefe yönelmeliyiz…

Fatsa Belediye Başkanı olacak hem şehrimizin, enerjisi, iş takip ve yönetim becerisi, lobicilik yeteneğimiz ve İnsan kaynağımızın etkin kullanım başarıyı getirecektir.

Sağlıcakla Kalın.”