Bir aile düşünün yıllarca aynı yastığı paylaşmış ve devamında nedeninin önemi olmayan bir fikir ayrılığı yaşamışlar ve ayrılmışlar…

Anlaşmalı şekilde değilde çekişmeli ayrılığı tercih edenlerin kalpleri, tabiri yerindeyse taş kesiliyor. Haklar, yasalar vs her türlü imkanlar kullanılarak karşı tarafı yıpratmanın hatta bitirmenin planları yapılıyor. Hele ortada birde müşterek çocuk(lar) varsa ortalık yangın yeri…

Çocukların velayetini alan taraf, bu hakkı silah olarak diğer tarafa karşı kullanıyor. Çünkü diğer tarafın canını ancak bu şekilde yakacağını düşünüyor. Halbuki bu eyleminin ne kadar yanlış olduğunu belkide yıllar sonra anlayabilecek…

Önceleri İcra Müdürlükleri vasıtasıyla sağlanan çocuk görüş günleri, son zamanlarda yeni kurulan Mağdur Hizmetleri Müdürlüğü ile kolaylaştırılmış hale getirildi.

Maalesef benimde böyle bir durum başımda olduğu için yaklaşık 1 yıldan bu yana meleklerle eş değer olan çoçuklarım için Fatsa Mağdur Hizmetleri Müdürlüğü’ne başvuruyorum.

Bu süreçte birçok dağılan yuvanın taraflarıyla da tanışma imkanı buldum. Birçok olaya da şahit oldum.

Kızı ölmüş bir teyzemizin, velayeti babada olan torununu görmek için 2 hafta da bir müdürlüğe başvurmasını gördü bu gözler. Bu teyzemiz torunu ile özgürce görüşebilse ne olur ki? Çocukların elinden anneanne sevgisini alıkoyarak eline ne geçer bir babanın?

Bir annenin ya da babanın çocuğu karşı taraftan koparmak için elinden geleni yaptığına şahit oldum…

Empati yeteneğimin çok üst düzey olmasına rağmen bir ufacık kalbe bu kadar ağır bir yükü yüklemenin ne anlamı var anlamıyor, anlayamıyorum. Bu nasıl bir psikolojik şiddettir, nasıl bir intikam ateşidir hiç sönmüyor.

Bayram nedeniyle gelenek haline gelen mezarlık ziyaretlerinde en çok dikkatimi çeken çocuk mezarları oldu. Yani daha büyük acılar yaşayan aileler var… 9 ay karnında taşıdığı çocuğunun ancak cansız bedenine sarılıp koklayabilen anneler var… Bir umutla “oğlum” ya da “kızım geliyor” diye bekleyen ve sevgi hazırlığı yapan babalar var.

Çocukları kullanarak keyf elde edenleri, vefat gibi büyük bir acıyı yaşayanlar ile tanıştırmak gerekir diye düşünüyorum…

Kısaca şöyle bir çözüm fikrim var.

Birlikte ya da ayrı farketmez hiç bir ayrım yapılmadan özellikle çocuklu olan kişilere zorunlu aile eğitimleri verilmeli… Farkındalıklar geliştirilmeli yoksa bu ayrılıkların sonu hiçbir zaman gelmeyecek, üstüne artarak devam edecek.

Bir parantezde Fatsa Mağdur Hizmetleri Müdürlüğü için açmalıyım. Kurum müdürü ve personelleri o kadar sabırlılar ki bir çok olayı harika bir şekilde yönetiyorlar ve tarafların mağdur olmamaları için ellerinden geleni yapıyorlar. O sebeple büyük bir alkışı hak ediyorlar.

Bu acı dolu hatıralar çerçevesinde herkesin evinde bayram havası esmesini diler, çocuklarımla birlikte Ramazan Bayramınızı kutlarız…

Hoşçakalın…”