Türkiye dün bir cinayet haberiyle sarsıldı (!).

Okuldan atılan öğrenci 74 yaşında okul müdürünü tabancayla öldürdü.

Öğretmenler, 10 Mayısta derslere girmeyecekler.

Bir anlamda bu olayı protesto edecekler.

Son yıllarda öyle bir nesil büyüdü ki, biz işteyken, para kazanmakla meşgulken çocuklar evlerde yalnız, bilgisayarın başında vakit geçirdiler.

Bize de yük olmadılar. İnternet ve akıllı telefonlar onlarla arkadaş oldu.

Bu durum çok hoşumuza gitti. Kahvaltılar, akşam yemekleri unutuldu. Aile kayboldu.

Biz eve geç geldik. Onlara lokantalardan dürüm ayran sipariş ettik.

Onlar ne yapıyorlardı peki?

Adam öldürme oyunlarıyla, cinayet filmleriyle büyüdüler.

Kafaları kızdığında öldürmeyi çözüm olarak gördüler. Alıştılar. Oynadıkları oyunlarda da uyguladılar.

Ellerine verilen çeşit çeşit SANAL (!) silahlarla önlerine geleni öldürdüler.

Sonra da gerçek hayatta sırasıyla okullarda, ÖĞRETMENLER ile önce DALGA geçtiler, sonra KARŞI geldiler.

Daha sonra ise şiddetin ilk aşaması Öğretmene TOKAT ve YUMRUK vurmaya çekinmediler.

Gerek Yetkililer gerek, Okul yönetimleri ve aileler bu durumları geçiştirip günü kurtardılar.

Okullarda tek tük kalan DİSİPLİN yanlısı Öğretmenler de, bir öğrencisini azarladığında karşısında önce Anne babayı, sonra da Devletin yetkililerini buldu.

Ceza aldı. Uyarı aldı. Horlandı. Yadırgandı.

Sonrasında NEMELAZIM VİRÜSÜ Öğretmenleri de sardı.

Yarı korku yarı üzüntüyle karışık derslerine girdiler anlattılar. Kimsenin etlisine sütlüsüne karışmadılar, karışamadılar.

Ama çocuklar boş durmadı. Ellerinde telefonları, bıçakları gösterip öğretmene caka sattılar.

İçtikleri sigaraların dumanlarını Öğretmenlerinin yüzüne üflediler.

Sınıfta kalmak tarih oldu. Çalışan da çalışmayan da sınıf geçti.

Öğretmenin sessiz çığlıklarını kimse duymadı. Duymak istemedi.

Sonuç olarak,
Oynadıkları oyunlarda , öldürerek sorun gidermeye alışan, alıştırılan Öğrencilerden sadece birisi (!) dün, atıldığı okula gelerek, Okul Müdürüyle olan sorununu yanında getirdiği tabancayla çözümleme adına cinayet işledi.
Ona tembihlenen (!) ifade yöntemiyle ÖLDÜRMEYİ DÜŞÜNMEDİĞİNİ, ASLINDA BACAKLARINDAN VURACAĞINI VE ÇOK ÜZGÜN OLDUĞUNU beyan edip fazla ceza almama ümidiyle, Adalet sistemimizde insan bedeninin belden aşağısının değersiz bir paçavra gibi kabul edildiğini bizlere tekrar hatırlatarak çekip gitti mapushaneye.

Ne kadar ceza alır bilemeyiz ama bildiğimiz birşey varsa, çıktığında yeni olayların baş kahramanı olacağından eminiz.

Herkese Selam,
Herkese Saygı.