“Bir gece 02.00′ ye saatinizi veya cep telefonunuzun alarmını kurun ve kalkıp Karayolundan geçen araçları izleyin.
Tek tük otomobil, Minibüs, Kamyonet,
Saat aralıklarıyla yolcu otobüsleri geçer.
Ama bir araç gurubu vardır ki her dakika görürsünüz onları.
Arkalarında uzun bir DORSE ile kamuoyunda TIR olarak bilinen adıyla ÇEKİCİ ve KAMYONLAR geçer yollardan.
Bu uzun arabaların arkasında ve önünde TIR yazdığı için, insanlar bu araçların genel adına TIR derler.
TIR geliyor,
TIR gidiyor,
TIR Şöförlüğü yapıyor,
TIR kaza yapmış, vs,.çok duymuşuzdur.
Aslında TIR Fransızca bir kelimenin kısaltılmış halidir.
“Uluslararası Karayolu Taşımacılığı” anlamına gelen Transports Internationaux Routiers’in baş harflerinden oluşturulan bir kısaltmadır.
Ülkemizde, taşımacılık sektörü, Karayolu ağırlıklı yapıldığından bu konuda, ticaret hacmi hayli yüksek ve önemlidir.
Karayolu Taşımacılığından EKMEK yiyen ve TIR Sektöründe, araç sahibi ve ŞOFÖR olarak çalışan bir hayli insanımız vardır.
Bunlar gece gündüz yollardadır Uyku, yemek ve istirahat düzeni olmadan direksiyon çevirirler.
Bizler, Türkiyenin dört bir yanında yaşam sürerken, marketlerden seçerek beğenerek aldığımız üzümü karpuzu Adanadan Artvin’e bir gecede getiren, getirmek zorunda bırakılan onlardır.
Velhasıl insan olarak neye ihtiyacımız varsa kargocu misali Anadoluya dağıtımını yapan bu TIRcılardır.
Ama biz onların yol çilelerini ve özel hayatını pek düşünmeyiz.
TIRcının ailesi yollardır, arabasıdır.
Evinde bir sabah kahvaltısı ya da akşam yemeğine hasrettir.
Herkes uykudayken o hayallerini yollara serip üzerinden geçerek mesafe kat eder.
Onları bazen, yoğun trafiğin aktığı bir yolda lastik değiştirirken veya arıza giderirken görürsünüz.
Bazen, bir park alanında dorsenin sağ tarafında tabureye oturmuş domates soyarken ve piknik tüpüyle melemen yapıyorken denk gelirsiniz.
Yoğun bir iş hayatı, mevsimsel yol şartları ve uykusuzluk da onları yoran ve hayatlarına mal olabilen bir durumdur.
Çünkü buzlu yollarda bile nakliye devam eder ve bir çok TIR yoldan çıkar ,duramaz devrilir veya öndeki araca çarpıp kaza yapar.
Bu durumların sonucu ekmeğinin başındayken vefat eden şoförlerimiz de vardır.
Kısacası zordur gece de araç kullanmak. Kullanmak zorunda bırakılmak.
Sonuç olarak, bir sürü lambalarla donatılmış ve kabin içinde mor ışıklarla süslenmiş yatak yerini bizlere göstererek yanımızdan geçen ve VAY BEE!! diyerek özendiğimiz TIR SÜRÜCÜLÜĞÜ gözüktüğü gibi kolay değildir.
Ekmek parası için direksiyon çeviren tüm ŞOFÖR ESNAFI kardeşlerimize sağlıklı mutlu ve kazasız yolculuklar dileriz.
Herkese Selam,
Herkese Saygı.”